پاکستان جوړي دو نه پس ریاست پاکستان 3 في صده مهاجرو آبادې او 1/4 پنجابي په مشترکه‌ توګه باندې  ټول پاکستان باندې راج کولو۔ او دي مقصد د حصول د پاره ي  اردو قامی ژبه ګرزولي وه۔ او د پاکستان 55 في صده مشرقي پاکستان (بنګال) ووټ بینک کمه ولو  دپاده ي مغربی پاکستان نه ون یونټ جوړ کړو او بالا دست استعماری طبقاتو  دخپل سیاسی او معاشی حاکمیت د  خپلو لاسونو که ساتلو  دپاره دا سیاسی حکمت عملی جوړه کړي وه۔
 سنګه چه پروفیسر نورالا مین صیب ذکر کړی دي ۔ کال 1952 که د قوی ریاستی اردو ژبه په مخالفت که د بنګال یونیورسټي د طالبعلمانو د مظاهرون باندی ډیر تشدت شوي وو۔
دا اغه نه مخکه 1948 که جناح صیب چه کله مشرقی پاکستان ته لا ړو او جلسه عام که اعلان اکړو۔ چه ریاست پاکستان قومي ژبه به اردو وي۔ نو بنګالیالو په سخت د خفګان اظهار کري وو۔ د بنګالیانو ریاست پاکستان سره اختلافات اغه وخت نه شروع‌ شو۔ چه تاسو سنګه  ده یو اکثریتی بنګال صوبه د بنګالی قوم له د خپله  ژبه قومی حق نه ورکوي۔ او اردو ژبه چه د یو قوم‌ ژبه هم نده۔او نه ي د بنګال تاریخی , جغرافیاي  ,روایاتو  , تهذیبی اقدار او سماجی رسم و رواج  سره هس  قسمه  تعلق  لري۔ نو بیا ولي په بنګالي قوم باندی اردو ژبه مسلط کوې۔
 انګریز سامراج د متحده هندوستان تقسیم د سازش  ابتدا د ژبو میز که د اځتلافاتو ني  پیدا کړی وه۔ انګریړ  هندوانو او مسلمانانو مینز که  هندي او اردو ژبو     dispute  تنازعه   را پیدا کړه ۔په  دي کښ   سرسید احمد خان   مسلم علی ګړھ یونیورسټی او د هندوانو بنارس یونیورسټی ډیر غټ کردار لوبه ولي وه۔
او د دي نه پس انګریز سامراج  بیا د مزهب دويم  کارډ استعمال کړو۔ انګریز، هندوانو او مسلمانو میز کښ د   تعصوباتو ” اور” تیزو له دومر خشاګ‌ ورکو چه هغه په نتیجه که بیا مسلمانانو او هندوانو مینز که  دا تعصب او نفرت دومره انتها ته اورسیدو ۔ چه بیا د انډین کانګرس او د مسلم لیګ د کنټرول  نه هم بهر شو۔ او بیا مسلم لیګ او اینډین کانګرس  هم دا دینه د خپلو سیاسی مقاصد د حصول د پاره کار واغستو۔
مونګله د  یو ژبه باره کښ هم  تعصب نه پکار۔ مونګ هره ژبه له احترام لرو خو که تا نه کله خپله ژبه واغسلي  شی او پردي ژبه در باندې مسلط کړي شي  نو بیا په داسی  تا نه ستا خپل سوچ وا غستلي شی۔   او ته هغی  ژبه که سوچ شروع کړي۔ دا بیا دی سره سره  تانه ستا د خپل حق خودمختاري او حق حاکمیت اختیار  وا غستلي شې۔ چه سنګه مونګ سره شویدي۔
 د بروصغیر د آزادی تحریک دوران شلمه صدی که” ترقی پسند اردو تحریک ” ابتدا هم شوي وه۔ چه د هغی  بنیاد ګرانو  که فیض احمد فیض او   احمد فراز  غوندي شاعران هم شامل وو۔
خو چه د پاکستان ریاست په وجود که راغلو نو اغوي سره سه عمل اوکړه۔مونګ ټولو ته پته ده۔ هغوي دپاره صرف جیلونه او کچري وې۔ بلکه ریاست ترقی پسند اردو تحریک باندي پابندي اولګوله ۔
او ریاست پاکستان قوی ادب ; اسلامي ادب او پاکستاني ادب  تخلیق کولو کوشش او کړي شو۔ او بیا دا ادب په تمام قومیتو باندي مسلط کولو کوشیشونه هم اوشو۔ خو دي  زاي او نه نیولو۔ او ناکامي ته مخامخ شو۔
زه د مقبول صیب دي خبري سره اتفاق لرم۔ که انګلش ژبه یا  اردو ژبه سره سره انګلش ژبه د ریاست  قومی رابطه ژبې ګرزولیشوي وي نو ښه به وه۔ لکه سنګه انډیا که شوي دې۔ نو منګه به  یو دومره خرابی او تباهي نه تیرو دو۔او دویمه دا چه  عالمی نړه که به مونګه خه پرمخ تګ کړه وو۔
خو دا د ریاست پاکستان هغه وخت نوي واکدارانو په نقصان تمامیده۔
_______________________
د ابدالي انتظامیې د لیکوال د رائې سرہ اتفاق کول ضروری نه دي۔ که تاسو ھم خپلې لیکنې خپرول غواڑۍ نو د خپل تصویر، پورہ نوم، فیس بک آئی ډی او د خپل تعارف سرہ ئې مونږ ته په ahabdali944@gmail.com باندې راولېږئ۔ د لیک خپرولو يا د نه خپرولو فېصله به ادارتي بورډ کوي۔
شیئرکریں: